Архівні документи
XV - XVIII ст.
Виговський Іван. Лист до слуцького коменданта Яна Гросcа (Давидгородок)
panu Janowi Grossowi, majorowi je o kr. mści, commendantowi słuckiemu, oddać
Mści panie commendante słucki, mnie wielce mść. pamie i prz[yjacie]llu.
Jakoście zaszły od w. m., me m. pana, w fascikule zapieczętowane listy, należące jaśnie wielmożnemu j. mć panu hetmanowi Wojsk Zaporozskich, panu i dobrodziejowi naszemu, od je. m. p. hetmana wojska W[ielkieg]o ks[ięstwa] Litt[ewskiego], przy pisaniu w. mś., me m. p., do mnie dirigowanym, w ktуrym mianować w. m., moim p. raczysz, iż pilne są listy i niemieszkanie potrzeba one odsyłać. A ponieważ zaskoczyły te listy posłańca naszego w innych poważnych także sprawach do dobrodz[ieja] j. m. p. hetmana wyjeżającego, tak tedy i te listy od w. mć., m. p., zaszłę, bez wszelkiej zabawy dojdą rąk j. m. p. hetmana, dobrodz[ieja] nasze. A jako za przysłanie onych do mnie pilno w. m. m. panu dziękuje, tak pocieszne awizy z listu w. m., m. pana, z chęcią odbieram o tem, iż nieprzyjaciel Wojsk Zaporowskich a wojsk koronnych i W[ielkiego] ks[ięstwa] Litt[ewskiego], to jest Moskwicin, nie otrzymawszy żadne o wstrętu, sobie pociesznego, odnosi szwanek na głowie swej i z potęgami swemi rwać się musi, za co Pan Bуg niech będzie pochwalon, że złączywszy zgodą Wojska Zaporowzskie z Rzpspolitą, nie dali popisać temu nieprzyjacielowi wojny one, jakosz gdyby te siły Wojsk Zaporozskich a Rzypltej nie były rozrуźnione, żaden z postronnych nieprzyjacioł nie odniosł by uciechy i ojczyzna w takowej nie zostawałaby upadłej klęske. Ja tedy z towarzystwem od boku j. m. p. hetmana dobrodz[ieja] naszego, w tem kraju ze mną zostającym, podziekowawszy w. mś., m. panu, za te awizy, samego mie za się w. m., mego mć. pana, jak najpilniej zalecam.
W Dawidgrodku d. 6 9bra 1653.
W. m., me o m. pana, cale zyczliwy przyll. i sługa Jan Wyhowsky p.n., m[anu] p[ropria].